W ciągu pieszym prowadzącym do źródła Bełkotka na rozwidleniu Alei Naftowej i Alei Wincentego Pola w Iwoniczu-Zdroju zostały zlokalizowane cztery drewniane wolnostojące tężnie solankowe. Każda z tężni jest o wymiarach 8,00 m długości, 1,00 m szerokości i 4,00 m wysokości wypełnione tarniną wierzbową.
Tężnie solankowe mają bardzo długą historię. Początkowo służyły do zwiększania gęstości solanki i produkcji soli kuchennej. Z czasem, w miarę rozwoju innych technologii jej wytwarzania, tężnie zaczęły pełnić przede wszystkim rolę leczniczą, zwłaszcza po odkryciu, że wokół nich tworzy się specyficzny mikroklimat przesycony cennymi mikroelementami.
Tężnia jest to urządzenie lecznictwa uzdrowiskowego służące do wytwarzania wokół niej aerozolu leczniczego, powstającego na skutek obciekania wody leczniczej przez konstrukcję z drewna i gałązek (zazwyczaj tarniny) oraz jej parowania na skutek działania wiatru i temperatury.
W iwonickiej tężni zastosowano, dzięki uprzejmości Uzdrowiska Iwonicz S.A, mineralną wodę leczniczą „Elin 7”, której właściwości medyczne potwierdzone są świadectwem, wydanym w trybie ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym (…).
Nowo oddana do użytku tężnia jest znakomitym uzupełnieniem walorów leczniczych uzdrowiska.
Mikroklimat powstały wokół tężni, dzięki zawartości w aerozolu wodorowęglanów, chlorków, sodu oraz jodków, sprzyja profilaktyce i leczeniu nieżytu górnych dróg oddechowych, zapalenia zatok, rozedmy płuc, nadciśnienia tętniczego, alergii i ogólnego wyczerpania.
Walory lecznicze mikroklimatu wokół tężni porównywane są z korzyściami, jakie daje spacer nad brzegiem morza, zaś solanka zawiera nawet mniej zanieczyszczeń niż woda morska. Proces tzw. tężenia jest jednak uzależniony od pogody. Najintensywniejsze parowanie solanki następuje w czasie słonecznego i wietrznego dnia, najmniejsze obserwuje się, gdy pada deszcz. Nocą zanika niemal zupełnie.
Tężnia solankowa – zalety
Korzystanie z tężni jest szczególnie wskazane dla mieszkańców dużych aglomeracji miejskich, osób w czasie rekonwalescencji po ostrej chorobie, pracujących w znacznym zapyleniu i wysokiej temperaturze, palaczy.
Zalety tężni solankowej docenią osoby, które cierpią na niedobór mikroelementów, a także mają osłabiony układ odpornościowy. Inhalacje zalecane są również chorym z nawracającymi lub przewlekłymi schorzeniami dróg oddechowych, np. nieżytem nosa lub krtani czy stanem zapalnym zatok przynosowych. Solny mikroklimat ułatwia usuwanie wydzieliny w przypadku zapalenia oskrzeli, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc czy astmy oskrzelowej. Specyficzny mikroklimat wykorzystywany jest również w profilaktyce nadciśnienia tętniczego, alergii, nerwicy wegetatywnej czy w przypadku ogólnego wyczerpania.
Najlepszy efekt leczniczy osiąga się, przebywając w odległości nie mniejszej niż 1 m od tężni, zaś zalecany czas trwania inhalacji wynosi około 30 min. Taką kurację warto uzupełnić szybkim marszem lub spacerem z kijkami do nordic walking.
Wycieczka traktatem spacerowym, wzdłuż Doliny Bełkotki z odpoczynkiem przy tężniach będzie dla mieszkańców, kuracjuszy i gości prawdziwą radością tak dla ciała jak i dla ducha.
Tężnia solankowa – przeciwwskazania
Istnieje niewiele przeciwwskazań do korzystania z tężni solankowej, gdyż powstający wokół niej mikroklimat zazwyczaj wykazuje korzystny wpływ na organizm. Nie jest jednak wskazany dla osób po świeżo przebytym zawale serca oraz zmagających się z:
- nadczynnością tarczycy;
- chorobą nowotworową;
- uczuleniem i nadwrażliwością na składniki solanki, zwłaszcza brom lub jod;
- ostrymi schorzeniami przebiegającymi z podwyższoną temperaturą ciała;
- niewydolnością naczyń wieńcowych.
